Fiskilis J. Agelos

Μένουμε στενά προσκολλημένοι στην Αγία Γραφή σε ό,τι αφορά την τήρηση του Δείπνου του Κυρίου, το οποίο είναι επίσης γνωστό και ως το Μυστικό Δείπνο, το Τελευταίο Δείπνο, το «Κυριακόν δείπνον» και η Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. (1 Κορινθίους 11:20, Μετάφραση του Βάμβα) Σε αντιδιαστολή, πολλές πεποιθήσεις και συνήθειες άλλων θρησκευμάτων οι οποίες σχετίζονται με αυτόν τον εορτασμό δεν βασίζονται στη Γραφή.

Σκοπός του Δείπνου του Κυρίου είναι να θυμόμαστε τον Ιησού, εκδηλώνοντας ευγνωμοσύνη για τη θυσία που πρόσφερε για χάρη μας. (Ματθαίος 20:28· 1 Κορινθίους 11:24) Η τήρησή του δεν αποτελεί μυστήριο, δηλαδή θρησκευτική τελετή η οποία προσδίδει σε κάποιον εύνοια, όπως θεία χάρη ή συγχώρηση αμαρτιών. * Η Γραφή διδάσκει ότι οι αμαρτίες μας μπορούν να συγχωρηθούν, όχι μέσω κάποιας θρησκευτικής τελετουργίας, αλλά μόνο μέσω πίστης στον Ιησού.—Ρωμαίους 3:25· 1 Ιωάννη 2:1, 2.

Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του την εντολή να τηρούν το Δείπνο του Κυρίου χωρίς όμως να καθορίσει το πόσο συχνά. (Λουκάς 22:19) Ορισμένοι θεωρούν ότι πρέπει να τηρείται κάθε μήνα, ενώ άλλοι το τηρούν κάθε εβδομάδα, κάθε μέρα, αρκετές φορές τη μέρα ή όσο συχνά το θεωρεί ο καθένας σωστό. * Εξετάστε όμως ορισμένους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Ο Ιησούς θέσπισε το Δείπνο του Κυρίου την ημέρα του Ιουδαϊκού Πάσχα και πέθανε αργότερα εκείνη τη μέρα. (Ματθαίος 26:1, 2) Αυτό δεν ήταν σύμπτωση. Οι Γραφές παραβάλλουν τη θυσία του Ιησού με αυτή του αρνιού του Πάσχα. (1 Κορινθίους 5:7, 8) Το Πάσχα γιορταζόταν μία φορά τον χρόνο. (Έξοδος 12:1-6· Λευιτικό 23:5) Παρόμοια, οι πρώτοι Χριστιανοί τηρούσαν την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού μία φορά τον χρόνο, * και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν αυτό το Βιβλικό πρότυπο.

Το πρότυπο που καθιέρωσε ο Ιησούς μάς βοηθάει να προσδιορίσουμε όχι μόνο το πόσο συχνά πρέπει να γιορτάζεται η Ανάμνηση αλλά και την ημερομηνία και την ώρα διεξαγωγής της. Εκείνος εγκαινίασε αυτόν τον εορτασμό μετά τη δύση του ήλιου στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ., σύμφωνα με το Βιβλικό σεληνιακό ημερολόγιο. (Ματθαίος 26:18-20, 26) Εμείς συνεχίζουμε να τηρούμε την Ανάμνηση την ίδια ημερομηνία κάθε χρόνο, μιμούμενοι τους πρώτους Χριστιανούς. *

Αν και η 14η Νισάν του 33 Κ.Χ. ήταν Παρασκευή, η επέτειος εκείνης της ημερομηνίας μπορεί να αντιστοιχεί σε διαφορετική μέρα της εβδομάδας κάθε χρόνο. Εμείς προσδιορίζουμε ποια μέρα αντιστοιχεί στις 14 Νισάν κάθε χρόνο με την ίδια μέθοδο που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Ιησού, αντί να εφαρμόζουμε τη μέθοδο του σύγχρονου Ιουδαϊκού ημερολογίου. *

Για την καινούρια γιορτή, ο Ιησούς χρησιμοποίησε άζυμο ψωμί και κόκκινο κρασί που είχαν απομείνει από το γεύμα του Πάσχα. (Ματθαίος 26:26-28) Ακολουθώντας το παράδειγμά του, εμείς χρησιμοποιούμε ψωμί χωρίς προζύμι ή πρόσθετα υλικά και απλό κόκκινο κρασί, όχι χυμό σταφυλιών ή κρασί με γλυκαντικά πρόσθετα, το οποίο είναι ενισχυμένο ή περιέχει αρωματικές ουσίες.

Σε ορισμένα θρησκεύματα χρησιμοποιείται ψωμί με προζύμι ή μαγιά, αλλά το προζύμι χρησιμοποιείται συχνά στη Γραφή ως σύμβολο της αμαρτίας και της φθοράς. (Λουκάς 12:1· 1 Κορινθίους 5:6-8· Γαλάτες 5:7-9) Ως εκ τούτου, μόνο το ψωμί που δεν περιέχει προζύμι ή άλλα πρόσθετα μπορεί να αποτελεί κατάλληλο σύμβολο του αναμάρτητου σώματος του Χριστού. (1 Πέτρου 2:22) Μια άλλη συνήθεια που δεν υποστηρίζεται από τη Γραφή είναι η αντικατάσταση του κρασιού από χυμό σταφυλιών που δεν έχει υποστεί ζύμωση. Ορισμένες εκκλησίες το κάνουν αυτό λόγω των αντιγραφικών απαγορεύσεων που έχουν θέσει για την κατανάλωση αλκοόλ.—1 Τιμόθεο 5:23. {διαβάστε εδώ την συνέχεια}