Λίγα χρόνια αφότου γεννήθηκα, ο πατέρας μου συνάντησε έναν άγνωστο που ήταν καινούργιος στην μικρή μας πόλη στο Τέξας. Από την αρχή, ο μπαμπάς ήταν γοητευμένος με αυτόν τον συναρπαστικό ξένο και σύντομα τον κάλεσε να ζει με την οικογένειά μας. Ο ξένος γρήγορα έγινε αποδεκτός και έμενε μαζί μας από τότε.

Ο μόνος επιζών από ένα ναυάγιο ξεβράστηκε σε ένα μικρό ακατοίκητο νησί. Προσευχόταν ένθερμα στον Θεό να τον σώσει. Κάθε μέρα κοίταζε τον ορίζοντα μην τυχόν διακρίνει κάποια βοήθεια, αλλά δεν φαινόταν καμιά. Εξαντλημένος, κατάφερε τελικά να χτίσει μια μικρή καλύβα από ξύλα που είχε βγάλει το κύμα στην ακτή για να προστατευτεί ο ίδιος από τα στοιχεία της φύσης και να στεγάσει τα λιγοστά υπάρχοντά του.

Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας έθεσε σε εφαρμογή ένα μέτρο που ελάφρυνε κάπως τη δυσχερή θέση εκατοντάδων Μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίοι βρίσκονται στη φυλακή επειδή αρνήθηκαν τη στράτευση για λόγους συνείδησης. Το μέτρο αυτό προβλέπει το χωρισμό των Μαρτύρων από τους υπόλοιπους κρατουμένους.